Engleska 30-ih godina 16. veka, u doba vladavine kralja Henrika VIII (R. Shaw) pod kojim kao lord kancelar služi sir Thomas Moore (P. Scofield), uz potporu brižne supruge Alice (W. Hiller) i kćeri Margaret (S. York). Moore je na toj dužnosti upravo zamenio preminulog kardinala Wolseya (O. Welles), a u službi se prvenstveno vodi odanošću katoličkoj crkvi a ne kralju. Kad se kralj zaljubi u mladu Anne Boleyn (V. Redgrave), te kad se zbog nje odluči razvesti od Katarine Aragonske, on zatraži od Moorea da otputuje u Rim i od pape uzme dozvolu za raskid njegovog crkvenog braka. Kao iskreni rimokatolik Moore to odlučno odbije, a u svojoj odluci ostane čvrst uprkos kraljevim i Cromwellovim pretnjama ...

Od osam nominacija za Oscara 1967. godine nagrađena s njih šest, uključujući one za najbolji film, režiju, glavnu mušku ulogu i adaptirani scenario, te ovenčana sa sedam nagrada BAFTA i četiri Zlatna globusa, istorijska biografska drama "Čovek za sva vremena" uspela je adaptacija izvrsne istoimene drame britanskog dramatičara Roberta Bolta (Ryanova kći, Misija) koji potpisuje i scenario filma. U središtu priče delom realizovane u formi sudske drame je sukob sir Thomasa Moorea i kralja Henrika VIII, a to autorima pruža priliku za stvaranje intrigantne moralke o odanosti nepokolebljivog pojedinca svojoj savesti te vlastitim religijskim i etičkim uverenjima, kao i za kreiranje slike o karijerizmu i licemjerju pod okriljem apsolutističke vlasti. Počevši od Thomasa Moorea, kojeg sjajno tumači P. Scofield (Kralj Lear, Kviz) koji je prethodno istu ulogu odigrao i u pozorištu, preko ambicioznog Thomasa Cromwella u izvrsnoj interpretaciji L. McKerna (Ribareve cipele, Ženska francuskog poručnika), do vrlo plastično ocrtanog Richarda Richa u izvedbi J. Hurta, svi likovi su efektno makar i minimalistički profilirani te zaokruženi. Sigurno i sugestivno film je režirao dvostruki oskarovac Fred Zinnemann (Tačno u podne, Odavde do večnosti).