U jednoj nepoznatoj zemlji jedan građanin je osuđen samo zato jer je sanjao zabranjeni san.
Kralj te zemlje, inače teški diktator, oslobađa ga smrtne presude pod uslovom
da mu nesretnik zauzvrat napravi odelo kakvo niko drugi nema.
Čovek odluči poslužiti se trikom i radi odelo od vazduha, ali uverava sve ljude
kako je reč o prekrasnoj tkanini koju ne vide jedino budale.
Kako se niko ne usuđuje pomisliti drukačije, svi se dive odelu, čak i kralj,
nakon što ga 'obuče'. Jedini koji ima hrabrosti reći 'Kralj je go' jest dvorska luda...

Nakon niza dokumentaraca i kratkometražnih igranih filmova, nagrađivanih
na domaćim i stranim festivalima, jedan od najcenjenijih hrvatskih reditelja
Ante Babaja (Breza, Izgubljeni zavičaj) snimio je 1961. godine svoj prvi dugometražni igrani film,
Carevo novo ruho. Neobična Babajina obrada slavne bajke Hansa Christiana Andersena,
realizovana prema scenariju istaknutog pozorišnog reditelja Božidara Violića,
predstavlja retko viđen eksperiment unutar hrvatske kinematografije.
Osim neobičnim tehničkim postupkom - korišćenjem bele pozadine i izostankom realistične
scenografije, Babajin film intrigira i uvek aktualnom temom odnosa diktature i slobode.
Carevo novo ruho prvi je hrvatski dugometražni igrani film u boji.
Direktor fotografije bio je pionir domaće kinematografije Oktavijan Miletić.