Rimski novinar Marcello Rubini (M. Mastroianni) u neprestanoj je potrazi za društvenim senzacijama kojima će ispuniti svoje članke štampane u popularnom dnevniku. Deo njegovog posla je da bude prisutan na svakome događaju o kome govori krem italijanskoga glavnog grada: otvaranju velike izložbe, konferenciji za novinare poznate međunarodne filmske zvezde Sylvije (A. Ekberg) koja u Cinecittà snima najnoviji film, razuzdanoj zabavi visokoga društva...

Usput se u noćnome lokalu susreće s ocem, odvodi u bolnicu devojku koja je zbog njegove nevere pokušala samoubistvo, ispraća prijatelja kome je samoubojstvo uspelo, na morskoj obali dočekuje ogromnu ražu kao nesvakidašnji ulov lokalnih ribara...

Upravo s ovim filmom Fellini snažno oblikuje svog vernog glumačkog tumača, Marcella Mastroiannija (8 i po) - koga kasnije preuzimaju Antonioni, Ferreri, Germio, Monicelli, Scola i drugi velikani - kao predstavnika pasivne inteligencije nesposobne za suprotstavljanje svetu utemeljenom na ispraznim materijalnim dobrima.

Film snimljen 1960. donosi i niz drugih, ne samo filmskih, inovacija poput nikada kao danas aktuelnog naziva paparazzo koji nastrljivi fotoreporteri duguju upravo prezimenu Fellinijevog lika koji tumači Walter Santesso, pa i same sintagme sladak život kojom se upošteno određuje vegetiranje tzv. zlatne mladoti, a po kome je ime dobio karakteristični odevni predmet. Veličinu i višeznačnost stvaralaštva jednoga od najvećih umetnika 20. veka i filmskih autora od početaka kinematografije, Federica Fellinija, te možda prvog svetskog reditelja superzvezdu, teško je, ako ne i nemoguće shvatiti bez poznavanja ovoga filma punog karakterističnog gorkog humora, melodramatike i tragičnosti.